Merlijn Wolsink - Aardig Zijn Gisteren was ik veel onderweg en haalde een koffie-to-go op Amsterdam Centraal Station. De energie kan er intens, zwaar en chemisch zijn. Alle zintuigen worden er als het ware versterkt. Ik zeg je, Amsterdam Centraal Station is één grote blije plek… Meestal niet. LOL. Hoe dan ook…

“Mag ik een koffie alsjeblieft?” “Zwart… meneer…?” “Ja, alsjeblieft.”

Ik merkte dat de dame die mij bediende een super zware “Oh sh*t… ik hoop dat ik niets verkeerd gezegd heb…?” energie bij zich had. Kennen we die allemaal niet…?

Ik speelde er wat mee om te kijken of ik door de zwaarte heen kon komen. De ‘zwaarte’ die ze hoogstwaarschijnlijk daar opgepikt of op haar gedumpt gekregen heeft, tijdens haar werk ter plekke. Ik bedacht me, als ze zich zo gewaar is van de zwaarte, dat ze ook wel wat lichtheid op zou pikken.

Ik keek gewoon naar haar, glimlachte vriendelijk en zei geen woord, al dacht ik naar haar: “Hi lieverd. Hoe is het vandaag?” Wanneer ze klaar was met het maken van mijn koffie keek ze op, staarde me in mijn ogen, keek verward en werd wat oncomfortabel. Toen brak de zwaarte, ze werd lichter, haar ogen opende en zwelde licht op. Ze zuchtte, lachte en gaf me mijn koffie. “Dank je.”

Toen ik na 5 minuten weer even naar binnen spiekte, stond ze rechtop en lachte nog steeds tijdens het koffie maken. Dat maakte mijn dag, of, mijn avond op dat moment.

Sommigen hadden misschien gedacht “Waar de f*** kijk je naar?!? Heb ik iets van je aan? Wil je met me naar bed of zo?”

Soms vergt het moed om op te staan en te leven in een samenleving die zo onaardig kan zijn.
Soms, zie je overal waar je kijkt alleen maar dat men anderen afwijst, zichzelf afwijst en eigen barrières ver omhoog heeft. Die muren kunnen zo dik zijn dat het moeilijk lijkt om de ware aard en zachtaardigheid te zien, die er werkelijk WEL is… Overal…

En, jouw ware, natuurlijke aard en vriendelijkheid creëert magie, overal waar je gaat en bent…

Dank je lieve koffie dame. Voor het ontvangen van mij, mijn gekke glimlach EN voor het ontvangen van je eigen lach.
Hoe wordt het nog beter?